Χριστός Ανέστη!

Όμορφο στιγμιότυπο από την φετινή περιφορά του επιταφίου γύρω από την εκκλησία στο Ρόσκιλντε. Την ακολουθία των Παθών παρακολούθησαν μαθητές από σχολείο της περιοχής οι οποίοι και συμμετείχαν ενεργά στην περιφορά.

του Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας κ. Κλεόπα

Αγαπητοί Πατέρες,
Εξοχώτατοι και Εντιμότατοι Άρχοντες,
Περιούσιε του Θεού Λαέ,
Φίλοι, Ευεργέτες και Υποστηρικτές της Ιεράς Μητροπόλεως Σουηδίας,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα την λαμπρά και φωσφόρο ημέρα της «μιᾶς τῶν σαββάτων», κατά την οποία ανέτειλε το άκτιστο φως από τον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο.

Ο θάνατος του Χριστού είναι ταυτόσημος με την δική Του Ανάσταση και τη δική μας συνανάσταση. Αποτελεί «μια άλλη στάση ζωής», κατά την ομολογία του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου. Η Ανάσταση είναι, δηλαδή, η απόληξη του Πάθους, η διάδοχος κατάσταση, μετά την τραγικότητα του Σταυρού.

«Καταδέχθηκε τον θάνατο, για να ζωοποιήσει όσους βρισκόμασταν υπό την σκιά του θανάτου. Γι’ αυτό και καταφρονείται ο θάνατος από εμάς ως ασθενής. Δεν τον φοβόμαστε πλέον, αλλά τον καταπατούμε», διδάσκει ο Μέγας Βασίλειος.

Ο Κύριος ζητά στην πορεία προς τον Γολγοθά, να γίνουμε συγκυρηναίοι, μέτοχοι του Πάθους Του, μιας και ο Ίδιος γίνεται ο δικός μας Σίμων Κυρηναίος, που σηκώνει τον καθημερινό μας σταυρό και μας χαρίζει την αναστάσιμη λύτρωση και σωτηρία.

Η Ανάσταση του Κυρίου είναι ο στόχος της αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος. «Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ ἔχῃ ζωήν αιώνιον.»

Ο Αναστημένος Χριστός απευθύνεται στον καθένα μας ξεχωριστά, δια στόματος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Εγώ είμαι πατέρας, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφή, εγώ ένδυμα, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιο. Όλα για μένα είσαι συ· και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος του σώματος.» «Φιλότιμος γαρ ων ο δεσπότης, δέχεται τον έσχατον, καθάπερ και τον πρώτον.»

H Ανάσταση του Ιησού αποτελεί διαχρονική πρόκληση, σε πιστούς και απίστους. Οι Μαθητές, κρυμμένοι στο υπερώο, αμφισβήτησαν την πληροφορία που έλαβαν για την εμφάνιση του Αναστημένου Χριστού από τις Μυροφόρες γυναίκες, αποδίδοντάς την στη γυναικεία υπερβολή.

Στην πορεία προς Εμμαούς, ο Λουκάς και ο Κλεόπας, αν και συμπορεύονταν με τον Κύριο, αδυνατούσαν να Τον αναγνωρίσουν. Ο Θωμάς ζήτησε επιβεβαίωση, μέσω της ψηλάφησης, των όσων του είπαν οι άλλοι μαθητές, για την εμφάνιση του Διδασκάλου στο υπερώο.

Στην εποχή της σύγχρονης προόδου, της αλαζονικής αυτάρκειας, της λογικής και της ακόρεστης ευδαιμονίας, το γεγονός της Αναστάσεως αποδοκιμάζεται και περιθωριοποιείται, γιατί δεν περιλαμβάνεται στη σφαίρα της λογικής ή του παραλόγου, το οποίο έχουμε πλέον συνηθίζει, αλλά αγγίζει το υπέρλογο και προσεγγίζεται από την απλή και ανόθευτη πίστη. Είναι το υπέρ φύσιν γεγονός, μια όντως υπέρλογη, θεία πραγματικότητα.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στον Κατηχητικό του Λόγο, τον οποίο θα διαβάσουμε απόψε, κηρύττει ότι «συγγνώμη ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλεν». Αυτή είναι η γλώσσα της χριστιανοσύνης, αυτή είναι η νέα παγκόσμια διάλεκτος της αγάπης και της καταλλαγής, το νέο μήνυμα που απευθύνεται στην οικουμένη, που είθε να επικρατήσει, έναντι της ιδιοτέλειας, του εγωκεντρισμού, του μίσους, των πολέμων, των επεκτατικών διαθέσεων και των φυλετικών κλπ. διακρίσεων.

Απόψε, τη νύχτα της λαμπροφόρου Αναστάσεως, ας πάρουμε φως από το ανέσπερο Φως, «φως όλοι γεγονότες θείον, ως θείου φωτός γεννήματα» κι ας ακολουθήσουμε, ως συνοδοιπόροι, την πορεία προς Εμμαούς, για να συναντήσουμε κι εμείς, όπως ο Λουκάς και ο Κλεόπας, τον Αναστημένο Κύριο.

Νέα διάσταση λαμβάνουν πλέον τα καθήκοντά μας ως χριστιανοί, με τη νέα εντολή του Αναστημένου Χριστού: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἒθνη». Καλούμαστε, να γίνουμε ιεραπόστολοι στην οικογένειά μας, στον ευρύτερο κοινωνικό μας περίγυρο, στον κόσμο όλο!

Το βίωμα της θυσιαστικής προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, τον ελάχιστο αδελφό εν Χριστώ, εγγυάται τη χαρά της Αναστάσεως, αφού «ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».

Ο λόγος του Κυρίου βεβαιώνει την παντοτινή παρουσίαση Του στη ζωή μας: «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.» Αρκεί εμείς να Του επιτρέψουμε, να γίνει μέτοχος της χαράς και της ζωής μας καθόλης.

Μετά πάσης της εν Κυρίω Αναστάντι αγάπης και πασχαλίων πατρικών ευχών,

† ο Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας Κλεόπας

by His Eminence Metropolitan Cleopas of Sweden

Reverend Fathers,
Honorable Ambassadors, Consular Authorities, Government and Community Leaders
Dearly Beloved People of God,
Friends, Benefactors, and Supporters of the Holy Metropolis of Sweden

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! – CHRIST IS RISEN!

Today, the Church of Christ celebrates the glorious and radiant “first day after the Sabbath,” when the uncreated light dawned from the Holy and Life-bearing Sepulcher.

Christ’s death is synonymous with His Resurrection and our Resurrection together with Him. It represents “a different outlook on life,” as St. Athanasios the Great professes. In other words, the Resurrection is the end of the Passion, the state that comes after and takes the place of the tragedy of the Cross.

“He deigned to accept death, to give life to all of us who were in the shadow of death. That is why we look scorn death as weak. We no longer fear it, but rather, we trample upon it,” St. Basil the Great teaches us.

On the road to Golgotha, the Lord asks us to take up our cross along with Him, as Simon of Cyrene did, and share in His Passion, since He has become a Simon of Cyrene to us, taking up our daily cross and granting us the redemption of the resurrection and salvation.

The Lord’s Resurrection marks the aim of God’s love for humanity. “For God so loved the world that He gave His only begotten Son, that whosoever believes in Him should not perish, but have eternal life.”

The Risen Christ speaks to each of us individually, through the words of St. John Chrysostom: “To you I am a father, a brother, a bridegroom, a house, sustenance, clothing, the root, the foundation. You are everything to me; a brother, and a co-heir, and a friend, and a member of my body.” “For the Master is gracious and receives the last, even as the first.”

Christ’s Resurrection serves as a timeless invitation to faithful and faithless alike. The Disciples, hidden in the upper chamber of a home, doubted the account they received regarding the appearance of the Risen Christ to the Myrrh-bearing women, attributing it to female embellishment.

On the road to Emmaus, Luke and Cleopas were unable to recognize the Lord, although they were traveling alongside Him. Thomas sought to affirm all that the other Disciples has told Him about the Lord’s appearance to them in the chamber by touching Christ’s palms and side.

In this era of modern-day progress, arrogant self-sustenance, rationalism and the insatiable pursuit of pleasure, the event of the Resurrection is rejected and marginalized because it does not belong to the realm of rationality or irrationalism to which we have now become accustomed, but approaches that which transcends logic and is comprehended via simple and unadulterated faith. It is an event that transcends nature; a truly divine reality that surpasses reason.

In his paschal homily, which we shall read tonight, St. John Chrysostom preaches that “forgiveness has risen from the tomb.” This is the language of Christianity, this is the new global dialect of love and reconciliation, the new message that is directed to the entire universe. May it prevail over selfish self-interest, egotistical self-centeredness, hatred, war, expansionist pursuits, racial and other prejudices.

Tonight, on the evening of the brilliant Resurrection, let us receive light from the unwaning Light, and let us all “become divine light, as offspring of the divine light.” Let us follow along as fellow travelers on the journey to Emmaus, so that we too may meet the Risen Christ, as Luke and Cleopas did.

Our responsibilities as Christians take on a new dimension with the new commandment given by the Risen Christ: “Go forth and teach all the nations.” We are called to become missionaries to our families, our wider social circle, and the entire world!

A life of sacrificial contribution toward our fellow man – the least of Christ’s brethren – guarantees the joy of the Resurrection, inasmuch as “joy has come to the entire world through the Cross.”

The Lord’s words affirm His eternal presence in our life: “Behold, I am with you always, even unto the end of the age.” All that is needed is for us to allow Him to become a participant in our joy and in the entirety of our life.

With love in the Risen Lord and paternal Paschal blessings,

† Metropolitan Cleopas of Sweden and All Scandinavia

“Δεύτε λάβετε φως” και “Χριστός Ανέστη!” στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης, όπως τα κατέγραψαν οι κάμερες του κ. Νικολάου Κίτσιου και της Ιεράς Μητροπόλεως Σουηδίας.

“Come, receive the light” and “Christ is Risen!” at the St. George Cathedral of Stockholm, as recorded by the cameras of Mr. Nikolaos Kitsios and the Holy Metropolis of Sweden.